Nowy tydzień! Trochę nam się pozmieniały plany… Mieliśmy wyjeżdżać, ale zewnętrzne okoliczności nas chwilowo uziemniły na najbliższe kilka dni. Może więc będziemy robili jakieś krótsze eskapady? Tymczasem nieoczekiwanie przyszły rzeczy z alika zamówione przed kwarantanną. Przedłużałam ochronę kupujących w nieskończoność i MAM! Są więc fanty papiernicze, które od razu schowałam (skoro Mieszko chce woreczki adwentowe, to panny też mogą się dołączyć do pomysłu i potrzebuję JUŻ coś zbierać na TREŚĆ) oraz nowe etui na telefon! Te silikonowe case-y strasznie żółkną i lepiej je co jakiś czas wymienić! Bardzo to fajnie, że nasza poczta ruszyła do dobre, co oznacza że MOŻNA znowu od my friendów zamawiać! Ostatnio okazało się, że zużył mi się kostium kąpielowy, więc na początek przejrzę kostiumy 🙂

Byłam też rano po zaświadczenie o niekaralności, które chcą do szkoły. Już kiedyś taki papier zdobywałam, ale za każdym razem człowiek jest pełen obaw, czy na pewno ta kartoteka jest czysta? Młodsza dziewczyna obok mnie się wystraszyła gdy koleś w okienku wrzucił jej dokument do niszczarki, ale on ją uspokoił, że źle wpisał datę. Natomiast z drugiej strony gość gdy dostał dokument zażartował, że „uff, czyli jeszcze nie karany”… Jakby nie było sprawdzono mnie w trzech kartotekach (pokazałam to nawet dzieciom, że nieletni też trafiają do bazy, a potem jak chcesz zasiadać w jakimś zarządzie, to okazuje się, że nie możesz) i jestem prześwietlona! W drodze do domu kupiłam więc smarkom donuty! Zgadniecie jaki dla kogo? Łucja zawsze chce z ciasteczkami i z posypką oreo, Lila lubi słony karmel i fikuśne owoce, a Mieszko jest fanem mango. Ja zawsze wybieram zieloną herbatę!

Szukaliśmy po tym Supraślu lodów. Tzn.lody były wszędzie i co chwilę, ale Mieszko jada TYLKO sorbet cytrynowy. Kwaśne to takie, że nie da zjeść, ale tylko takie sobie wybiera. Albo sorbet mango. W KOŃCU znaleźliśmy tę cytrynę i siedliśmy w ogródku. Młody zadowolony jadł i się jak to on rozgadał:

• Nie lubię polskiego mango, bo w Polsce nie ma dobrego mango. Dlatego zawsze wybieram cytrynę, bo cytryna jest wszędzie podobna.

Strasznie MNIE i babkę sprzątającą obok stolik ubawił tym wyznaniem 🙂 Jego koledzy to też TEJ klasy koneserzy. Jak gdzieś kupują sobie lody, to wszyscy biorą cytrynę… ???

• Jutro, mamuś, będziemy u Was na obiedzie!
• Zgadza się.
• I tak dzwonię, bo w sklepie był Tydzień Czeski i coś kupiłam na niedzielny obiad… Pamiętasz, że zawsze narzekałaś w kuchni Czeskiej na knendle? Że są obrzydliwe. I tak w ramach kulinarnych podróży pomyślałam, że można to przypomnieć?
• Ale knedle chyba nie były takie straszne… Najgorsza była ta rozmoczona buła, którą dawali obok.
• No to właśnie tę bułę kupiłam. Mam w domu paprykę i mogę zrobić leczo do niej.
• Już robię gulasz.
• To super. To uwzględnij przy ziemniakach, żeby ich było mniej 🙂

Zaraz ruszamy do dziadków -> razem z nami wielki KNEDEL do przygotowania na parze oraz kolejna potrawa z kwiatów cukinii! Tym razem udusiłam kwiaty (żeńskie) z pomidorami i kaparami. Btw. z fetą lepsze niż z ricottą (tak jak myślałam)! Dzieci JUŻ też to cudo jadają, chociaż one TYLKO tę wersję smażoną w tempurze ryżowej 🙂

<<>>

Przy niedzieli, wrzucę Wam zdjęcie Białostockiego Kościoła św. Rocha. To perła modernistycznej architektury liczącą sobie 100 lat. Można wejść na wieżę skąd widać całe miasto (atrakcja bezpłatna), a cała świątynia miała być ucieleśnieniem gwiazdy zarannej symbolizującej polską niepodległość. Rzeczywiście tych gwiazd w fasadzie i wnętrzach sporo, przez co w pierwszej chwili myśleliśmy, że to… meczet. To RÓWNIEŻ unikat na skalę światową!

Połowa wakacji za nami! Byłam ostatnio na zakupach z Łucją i panna kupiła sobie do szkoły TRZY zeszyty. Szuflada z zeszytami jest PEŁNA, więc nawet te trzy są średnio potrzebne. Chodziło bardziej o to, żeby cokolwiek nowego na ten rok szkolny mieć. Plecaków nie wymieniamy, bo nawet jeżeli któryś miał być wymieniany na lato, to jednak ostatnie pół roku NIE był używane i spokojnie I-szy semestr MOŻE być! Btw. Jak to wszystko w końcu NIE ruszy, to runą kolejne branże…

1-szy sierpnia to dla nas też inna rocznica. Równo rok temu znaleźliśmy Bibi! Niżej wklejam Wam jej pierwsze zdjęcia, kiedy zupełnie nie wiedzieliśmy co z niej wyrośnie? Nad morzem była zdecydowanie większa od tamtejszych psów urlopowych, za to tu, u nas, jest średnia, lub mniejsza od większości. Poza tym jest psem niejadkiem, co potwierdziła Lutka po tych kilku wspólnych dniach. Rocznicowo pojechałam z nią na parkruna. Wspólnego biegania pewnie nie będzie do końca roku, ale ona pamięta, że te pół roku temu TO było miejsce, gdzie spotykała inne psy i wszyscy razem biegliśmy przez las. Za każdym razem wyskakuje z auta pełna nadziei, że może SĄ, ale niestety jeszcze chwilę musimy poczekać… Na razie biegamy same i czasem kogoś spotykamy po drodze. Co jeszcze o Bibi? Boi się ciemności, jest bardzo pozytywna i często boi się innych psów (może to wspomnienia z mrocznego dzieciństwa?). Dzięki niej podczas kwietniowych zakazów mieliśmy szansę na dłuższe spacery i z perspektywy roku uważam, że pies to był bardzo dobry pomysł!

<><>

Książkownia! Skończyłam Makowe Wojny, które były świetne i odkryłam, że chociaż to trylogia, to kolejnych części NIE MA!!! Tzn. druga właśnie wchodzi do druku, czyli może na jesieni będzie… Tymczasem nowe książkowe zamówienie. Na razie tylko dla mnie, w przyszłym tygodniu będzie dla Łucji. Książki nowe są trzy, a w zestawie pokażę Wam też co kupiłam w antykwariacie na rynku w Krynkach. To ten rodzaj placówek do których nigdy nie wchodzę- nie jakoś ideologicznie, ale nigdy ich nie mam po drodze. A tu jechaliśmy, szukaliśmy bankomatu i tuż obok był niesamowity antykwariat. Wzięłam Łucję, żeby zobaczyła jak to wygląda i weszłyśmy. Kupiłam propagandowe opowiadanie z 1966 roku zakładając, że co by to nie było, z pewnością NIE było wznawiane. 🙂 Za to dziś zamówiłam rzeczy współcześniejsze. Salmana Rushdie i Dzieci Północy to klasyk, którego nie wiadomo dlaczego jeszcze nie przeczytałam, Czarownica ze Wzgórza to saga o kobietach oraz Uśpienie, czyli thriller.

Gdy poszłyśmy do tego antykwariatu z Łucją, maluchy zostały w aucie. Lilka bardzo źle znosi gdy się na wyjazdach rozdzielamy i zawsze strasznie to przeżywa (nie było nas 10 minut). Momentalnie się nakręca i czasem nie wiem jak ją rozluźnić z tych obaw…

• CZEMU Was tak długo nie było?
• Lila! Chciałam coś Łucji pokazać! Za dużo nas jest, żeby w takie miejsce całym stadem wchodzić, kolejnym razem wezmę Ciebie, albo Mieszka.
• Wymyśliłam, że jak nie wrócisz to sprzedam auto i za pieniądze wrócę do domu.
• Lepiej by było, gdybyś potrafiła je prowadzić, to mogłabyś nim po prostu pojechać.
• ALE nie potrafię! Jestem dzieckiem!!!!
• To jako dziecko NIE możesz też sprzedać auta. Mogłabyś sprzedać telefon Łucji i mój.
• Mogłabym! I też bym sprzedała!
• W sumie to mogłabyś też zadzwonić do kogoś, żeby Ci pomógł? A poza tym w domu nikogo nie ma, bo czy ja z Łucją uciekłyśmy do domu?
• NIE! Wymyśliłam dobry plan jak byśmy z Mieszkiem dali sobie radę!

Jednym z letnich trendów są zdjęcia w KWIATACH. Były pola rzepaku, potem maki a potem plantacje lawendy. Dwa ostatnie przegapiliśmy… Miałam nawet namierzone jakieś fioletowe łany, ale warto je odwiedzić w pierwszej połowie lipca, a wtedy mieliśmy inne atrakcje…

Dwa dni przed naszym wyjazdem (TYM) znajoma przysłała info, że pod Mrągowem ruszyła najgorętsza instagramowa miejscówka lata. Pola słoneczników, które właśnie zaczęły rozkwitać. Sprawdziłam, gdzie NA Podlasiu rosną słoneczniki i okazało się, że w Białymstoku jest przepiękne miejsce (Wysoki Stoczek), gdzie gnają wszyscy! Jest to tuż przy śnieżnobiałej świątyni i podobno ci co biorą tam latem ślub wychodzą z kościoła i od razu idą robić sobie zdjęcia na to kwietne pole!!! Jest gigantyczne, brzęczące i kwiatowe. I nie zadeptane!

Lilka od razu kręciła jakiegoś live-a, zrobiliśmy tam morze zdjęć, ale ogarnęła nas taka euforia, że większość się NIE nadaje. Na tych ze mną mam takie kretyńskie miny, że z trudem wybrałam JEDNO, gdzie ten amok jest złagodzony. No cóż, kolejne miejsce do powtórki! 😀

Byliśmy już tu! Dokładnie 10 lat temu z samymi dziewczynami (4 i 2) oraz Mieszkiem w brzuchu (rodził się w styczniu) pojechałam do Supraśla. Ja kocham Podlasie. Mi się tam wszystko podoba. To zawsze są takie wyjazdy, gdzie dostaję dużo więcej niż planowałam!

Siorbet to granita. Stoczyłam dyskusję ze sprzedawcą, bo ja mówiłam granita, a on mnie poprawiał, że siorbet. I taki też malinowy pijaliśmy. Jedzenie było świetne, a pogoda dopisywała. Zaczęliśmy od Białegostoku, gdzie w biurze IT ubrano nas w foldery i rozpoczęliśmy od Pałacu Branickich, gdzie mieści się Muzeum Farmacji. Te 10 lat zwiedziliśmy też sale wykładowe Akademii Medycznej, teraz nie było to możliwe. Zaskakujące jest to miasto. Wszystkim nam się kojarzy z mekką homofobów, konserwatystów i narodowców. A na ulicach pokojowo koegzystują tu przedstawiciele różnych religii!! Po jednej stronie ulicy idą dziewczyny w chustach na głowach, a jezdnię akurat przemierza zakonnica. Babka w meczecie powiedziała nam, że nigdy nie doświadczyła złej sytuacji na ulicy, a mnich oprowadzający nas po klasztorze przyznał, że TU nie ma rodzin religijnie „czystych”. W każdej na przestrzeni NIEZBYT wielu lat zdarza się „inowierca”, któremu serce ucieka do TEGO o innym wyznaniu. W szkole w Sokółce (państwowej) jest klasa gdzie dzieci uczą się islamu i języka arabskiego.

Byliśmy też w dwóch meczetach i tu kolejny szok. Te 10 lat temu było pusto. Oprowadził nas chłopak, który pilnował meczetu. Otworzył go dla nas i przyznał się, że jego żona jest w ciąży i jak będzie dziewczynka to będzie Lila. TERAZ? Koniec świata, granica z Białorusią („Łucja, zablokuj wszystkim w telefonach roaming!”), a tam autokary, tłum aut i MASA ludzi. Dwie knajpy: tatarska jurta przeniesiona do domu kultury, oraz taka prowadzona przez tatarów. Stoliki wszędzie, na miejsce czekasz 40 minut. Ale to dobrze. Tam warto docierać, a te tłumy nastolatków towarzyszących rodzicom ożywiły trochę Łucję 😉

No i Supraśl – miasto doskonałe. Muzeum Ikon (Uwaga: posiadacze KDR -> tu nas BARDZO lubią!) i cudowna architektura. Tam się akurat odbywał Slow Festiwal, więc było dużo atrakcji dodatkowych (pokazy filmowe, albo nocne spacery po lesie w poszukiwaniu sów), a my wybraliśmy się na SPŁYW. To był pomysł Łucji i zrobiliśmy trasę max. Trzy godziny w kajakach… Panny razem, ja z Mieszkiem. One nie mogą dziś się ruszyć!

Białystok MURALAMI stoi. W tym biurze IT gość dał Lilce specjalną książeczkę z trasą po muralach. Tym razem obejrzeliśmy CZTERY!

Niżej Pałac Branickich i Muzeum Medycyny (gabinet dentysty). Z Parkiem, za Pałacem, jest niezła akcja… 10 lat temu rozpoczęto jego budowę, czyli WTEDY go nie było! Ja dmucham w te powietrzną harmonijkę 😉

Potem był Prawosławny Klasztor w Supraślu. Męski. Zapytałam, czy MAM czymś przykryć RAMIONA i usłyszałam, że TAK. I Że NOGI też.. ALE miałam chusty w aucie, to i się zestroiłam 🙂

Lilka polowała na WSZYSTKIE psy. Kolejnym razem zabieramy Bibi! Tam było takie modne towarzystwo, że były same kundle! Czuła by się tam doskonale!

Muzeum Ikon. Ponad 80% zbiorów pochodzi z przemytu. Blisko granica!

I meczet. Dlaczego zielony? Bo Koran był tworzony na liściach i kwiatach. I w środku nie ma wizerunku świętych. Ale ogromna różnica w atmosferze świątyń!

Spływ!!! Łucja spojrzała na kajaki i powiedziała: PŁYŃMY!

Btw. Dopłynęliśmy do cudownego miejsca, gdzie można jeździć się kąpać. Kolejnym razem, gdy weźmiemy kostiumy!

Na koniec jeszcze migawki. Z Tykocina i osady żubrów, z restauracji, gdzie były pyszne racuchy i wszytko podawano z KWIATAMI. Do zjedzenia! Moja sałatka z arbuzem i fetą była pyszna! Macie też Lilkę i Mieszka w ich ulubionej letniej pozycji oraz klasyczne cudowanie do zdjęć! 😀

–Zrobiliśmy sobie wczoraj filmowy maraton. Najpierw był „Łotr 1”, czyli „Gwiezdne Wojny” i historia, która umiejscowiona jest pomiędzy III a IV częścią. Świetne! No a potem była ta z tytułu, czyli „Godzilla”, która też była doskonała!

Akcja wyjadanie – akcje pakowanie i jutro rano ruszamy znowu! Nie na długo – będziemy już w czwartek, no ale takie to lato… Dziś wieczorem jadę jeszcze do dziadków, żeby zawieźć im Bibi, bo jedziemy BEZ psa. Plan mamy napięty i tak będzie łatwiej. Spędziłam chwilę gdybając, gdzie to za rok będzie można pojechać, ale myślę, że ten wyjazd też będzie fajny 🙂 Nikogo tym razem nie załatwiłam do kotki. Rano będzie miała pełne miski, no a w czwartek już będziemy. W sumie to jak ktoś do niej przychodził, to też NIE codziennie.

A na obiad była pizza! Pojechałyśmy po nią z Lilką na rowerach, zamówiłyśmy, siadłyśmy w koszach przed wejściem, wzięłyśmy kombuchę i mrożoną kawę do picia i zaczekałyśmy aż nam zrobią!

• Mamo, opowiem Ci jedną historyjkę. – zagaił Mieszko na porannym spacerze z psem.
• Żarcik z tik-toka? Nie wiem czy on mnie ubawi, ale mów!
• Mama woła syna: „Chodź na obiad!” – „Nie mogę, bo gram on-line!” – „To zrób pausę!”. A potem: „Mamo, chodź do mnie!” – „Nie mogę, synku! Robię obiad!”- „To zrób pausę!”

Dzielne, MY, że te się w tym orientujemy 🙂

Strasznie dziś gorąco, ale będę się upierać, że ta wakacje trzeba po prostu przeczekać! Można sobie robić jakieś wypady, szukać odludnych miejsc, ale tak z Lilką wspominałyśmy jakie intensywnie wakacyjnie było ubiegłe lato i TO takie nie będzie! Nadrobimy to wszyscy za rok!!! Migają mi zdjęcia znajomych, gdzie rekwizytem każdego miejsca jest TERAZ maseczka (przynajmniej zawieszona na nadgarstku) i mam wrażenie, że urlop w tym roku to sztuka dla sztuki. Grecka winnica i somelierka przedstawiająca wino w maseczce. Plaża w Czarnogórze na którą nie można wejść, bo już jest limit osób, siedzenie w pustej kawiarni do której wcześniej stałeś przez pół godziny (połowa stolików MUSI być nie zajęta) i ten spirytusowy zapach środka do dłoni (mi wysychają od niego ręce) unoszący się z muzeach. Słyszałam wczoraj rano w radiu audycję. Jak odzyskać pieniądze na wycieczkę, jeżeli organizator nie wywiązał się z zasad bezpieczeństwa.? Jeżeli w hotelu nie są wystarczająco przestrzegane obostrzenia, albo przewoźnik NIE zapewnił (a miał zapewnić) środków dezynfekujących? No więc, PO CO w ogóle jechać na wakacje, skoro się boimy? Po TO, żeby komuś udowodnić, że się nie postarał??? Że za mało się bał? Że olał zagrożenie? Bez sensu!

Wrzucę Wam przepis na sałatkę, którą jadam od tygodnia niemalże codziennie. Jest absolutnie cudowna, lekka i inna. Ja zastępuję cieciorkę soczewicą, bo mam jej jakoś dużo i podsmażam strączkowe na patelni. Daję również miętę zamiast kolendry. Sos tamaryndowy kupiłam. W słoiczku. Mieszam łyżkę takiej pulpy z wodą, cukrem i kuminem i polewam warzywa! Doskonałe!

• Po co tak w ogóle idziemy do sklepu?
• Przecież chciałaś iść, Łucja.
• Tak. Ale my nigdy nie chodzimy do sklepu w weekendy.
• Fakt, ale babcia robi JUTRO imprezę imieninową dziadka i ponieważ będzie jedna weganka, to chciała, żebym jej kupiła kapustę pak-choi.
• TA weganka? Fuj, to ona jakaś stara jest!
• Linię brody ma lepszą niż moja 🙂

Tak poplotkowałyśmy o jednej znajomej dziadków, która ma kilka operacji plastycznych za sobą 🙂 A chwilę później, zamiast na niedzielny OBIAD, pojechaliśmy na sobotni, bo JUTRO goście oficjalni! Dzieci zapytane JAKIE ciasto zawieźć dziadkowi powiedziały, że SERNIK i taki też (z borówkami) szybko wczoraj przygotowałam. Zrobiłam także paschę, lecz z bakalii miałam tylko migdały, więc wrzuciłam RÓWNIEŻ wiśnie, które podsmażałam kilka dni temu. Wyszła bardzo dobra ->LETNIA wersja!

<><>

Projekt DOM na lipiec jest znowu w wersji minimum… Wiem, miała być szafka, no ale na razie przesuwa się w czasie. Jest więc młotek, czyli kolejny… symbol??? NIE! Mam znajomego, który ostatnio powiedział, że chciałby powiedzieć WSZYSTKIM twórcom polskich-filmów-historycznych, że film może się NIE składać WYŁĄCZNIE z symboli. Ba, to mogą być 3 lub 4 symbole, ale NIGDY cały film. WIĘC: Pewnie macie dość „usymbolizowywania” wszystkiego w moim życiu, czyli umówmy się, że nie chodzi o przybijanie wszystkich elementów by razem tworzyły stabilną całość, lecz o realną potrzebę. Młotek mi zaginął dwa miesiące temu, a czasem jednak jest potrzebny. Było tak: kupując piankę uszczelniającą zniosło mnie do działu narzędzi, gdzie wybrałam sobie TO cudo!

Przywiozłam dzieci od dziadków. TAM ambitnie jest realizowany program jednodniowe podróże, ale biorąc pod uwagę, że podrzucę im jeszcze towarzystwo pod koniec lata na dłużej, to żeby się seniorzy nie zmęczyli, trio zabrałam! Po odbiór dzieci pojechałam z kolejnym wynalazkiem kulinarnym. Odkryłam sos tamaryndowy i do letnich sałatek z bobem, ogórkami i jakimś strączkowym (u mnie było sporo soczewicy) pasuje doskonale (przepis był podobny do tego).

Za mną również kolejny sukces, bo udało mi się skombinować szczepionkę. Miała być za 3 tygodnie, była na dziś i naprawdę jestem pod wrażeniem, jak to wszystko sprawnie działa. Pamiętam czasy, kiedy wszyscy mieli wszystko gdzieś. Gdy jeśli czegoś nie mogłeś zdobyć był to tylko Twój problem. Tym razem nie musiałam ani nikogo poganiać, ani nikogo znajomego szukać. Po prostu zostawiłam receptę w aptece i poprosiłam, że jest to dla mnie ważne. Lek mam podany i zapas na kolejne ponad pół roku chłodzi się w lodówce.

–„Wojna Makowa”

Wysłałam tych zgłoszeń do szkół naście… Lecz jedna podobała mi się wyjątkowo. I otóż z niej się odezwali i wygląda na to, że od września ruszam! Chciałam na nauczyciela rosyjskiego (takie mam wykształcenie), a oni chcą mnie gdzieś indziej. Nie szkodzi! Dostosuję się, chociaż ostatnie dwa tygodnie sierpnia będę miała szkolenia. Szkoła jest super, kawałek od domu, ale w kierunku niezakorkowanym. Jest prywatna, co tak naprawdę też jest ważne, bo przy moim wieku szanse na zdobywanie tych kolejnych stopni nauczycielskich i przywilejów związanych z długością pracy w zawodzie są dość odległe. Strasznie, ale to strasznie się cieszę – dziś rano wypełniałam u nich jakieś formularze i chyba ruszyło. CDN. Pytałam się tylko tej babeczki z którą rozmawiałam, czy są jakieś informacje jak będzie wyglądać nauka od września? Dowiedziałam się, że decyzję o tym czy będzie zdalnie czy nie, podejmuje szkoła! Sam wakat, na który ja wskoczyłam, zwolnił się dlatego, że mój poprzednik nie udźwignął nowych elektronicznych metod nauczania. Miejmy nadzieję jednak, że dzieciaki będą normalnie chodzić. To ważne też dla mnie, żeby w tym czasie kiedy mnie nie będzie, te moje uczyły się jednak w szkole, a nie w domu!

Lutka ma fryzjerkę i ta ma bardzo zdolną córkę, która w tym roku dostała się do dobrego ogólniaka. Jako jedyna ze swojej szkoły. I ta mama jej się martwi, żeby TYLKO nie było zdalnego nauczania. No bo jak uczyć się przez e-lekcje w nowym miejscu? Nie znasz klasy, nie znasz nauczycieli i NIKT nie zna Ciebie. Jest to rzeczywiście koszmarne. Dobrze, że TO akurat pokolenie siedzi na tych spottetach i tak się poznają. Te punkty są wokół szkół, mac-a, skateparków i dzielnic. Łucja będąc u dziadków sprawdzała nawet gdzie ona ma takie w okolicy!

Pogoda mamy chłodniejszą, więc korzystając z porannego doładowania, ruszam do budowlanego po piankę uszczelniającą! Bąble na palcach po sekatorze już wyglądają lepiej, czas więc zapaskudzić sobie dłonie na nowo 😀